ne korkuyorsun kardeþim
dünya’yý býrakýp senin gibi öküze
ölmüþüz iþte
desem.
öküze ayýp.
lakin
baþkaca bir hayvan ismi de aklýma gelmiyor
öteki dünya’dan otlanýp
boynuzlarý ile mezarlýk mermeri kýran...
öküz!..
ölmüþüz iþte
desem.
öküz
anlayacak
sen
anlamayacaksýn...
lakin
dilim döndüðünce
ben yinede
senin anladýðýn dilden anlatayým;
bak!..
bu sefer ki sayýlmaz.
bir daha ki sefere
ananý da al
gel datça’ya.
seni,
ananý,
sülaleni,
otladýðýn o ot’larý
bellemeye de beklerim!...
Can Yücel adýna...
Not: Yukarýdaki þiirde geçen "ana","sülale" ve "ot" sözcükleri bu aþaðýlýk mahluklara hedef gösteren, besleyen ve destekleyenleri tanýmlar.
ahad...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.