insanlarda güneþ hüznü
sessizliði duymak gibi
aðlamak gibi
kaydetmiþler günü
çekilmiþler evlerine
kimsesiz kalmýþ sokaklar
sokaklarda ürperti
sokaklarda gam
kuþlar uçmuþ eski bir anýya
daðlar kuþlarda anlam aramaktan bezmiþ
esniyor aya doðru
maðazalar yormuþ topraðý
lokantalar doymuþ
fabrikalar susmuþ
çýkarýlmýþ ayakkabýlar kapý önlerine
ayakkabý topuklarýnda sabýr
gövdeler ve duvarlar girdap
entariler saklayamaz
az ötelerinde boþluk
aynalar ve biblolar
bakamýyor þehire
aðlamak gibi
sen bana yaklaþýrken
gözlerine dolmak gibi
yaþlanmak gibi
çocukluðumuz borçlu
bir avuç gökyüzü terine
eskiyor yaþamýn cýlýz sesi
dillerde toprak tadý
zaman dar
ölmek çok sýkýcý sevgilim
ölmek çok sýkýcý
seviþmemizi bekliyor
yüreðimde tek gül