denizdir çingene acýlarýmýn senden gelmiþliði soðuk bir yola çýkma düþüyle yaðmura yakalanýk göðün pelerini gibi bulutlar savrulurken kapanmýþlýðýnda gözlerimden dökülen inci çiçekleniþinin deli poyraz kar dolu bir kuyuda hapisliðimdir bu alem cayýr cayýr yanýyorum içinde dört nala kýsýr döngülerin kalsam apaçýk bir uzaklýk ölsem yapyakýn
hangi kýyýlarýnda saçlarým aðardý bilsen hasretinle süslü hangi üþümeleri eskittim ten kokulu anýlarýndan kalma ödünç yazlarýn acýmtrak þýklýðýnda aðlamak dileyerek geliþine
kýyýlarýndan öteye dokunmadan gitmeyeceðim pencerensiz bir evin þoseye yakýn ölü güvercinler sokaðýna ve yeni üþümelerde güleç yüzlü kendi yazlarýmýz olacak gýcýr gýcýr bir sonsuzlukta eskiyecek tarih an be an deðiþik alevler soluyacak aþkýn tanýmsýz rengi kalbimdeki limanda ýþýklar güneþli ve sakin bizim için
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.