Elleri kuraktý insanlarýn Bakýþlarý bulutlu ve ýslak Bir taþ dikilirdi her ölenin baþýna Henüz bilmezken hiç kimse Kadýnlar aðlar gibi söylerdi bütün þarkýlarý Bu yüzden hiç kimse bilmezdi hiçbir þarkýyý Hangisine dokunsan daðýlýrdý
Ganj’da insanlýk mayalanýrdý Meryem Ana’nýn dilinden son dua ile : ‘..In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti…’
Her günah bir hikaye ile baþlardý Ki ; Bütün günahlar aynýydý Kanýn seviþmesi çürük bir cesette
Bütün yollarýn sonu bir yerde biterdi Tanrý’yý saymazsak bu hikayede Geriye sonsuzluk kalýrdý Güneþ , Ay ve Giyotin
Yerküre kýrýktý Araf toz içinde El uzatsak Ýsa’nýn tutacak olduðu Tam öyle olduðu O Ýsa ki bir lahit içine hiç kýmýldamadan Bedenini iyi tanýyan bir ruh kadar yorgun
Hiç kimse hiç kimsenin deðildi Hiç kimse hiç kimseden deðildi Hiç kimse hiç kimseye deðildi
Herkes biraz acýmasýzdý katildi Bir tende öldürürken sevgisini Eros adýna ayince Her aþk masumdu bu yüzden
Sonra gün tükenirdi öylece Çuvalýný toplayan Buddha Sergiyi kapatan Brahma Ve perdeyi çeken Ra Nil’in kýyýsýnda gece Kayan tüm yýldýzlar kadar
Güzeldi dünya.. ..
( ‘..In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti…’ = ’Peder, Oðul ve Kutsal Ruh’un adýna.’ )