Adım Gibi Eminim

ben aþký çoktan unuttum
/o ateþ treninde soyulduðum gece/


uykunu bölmemek için haber etmedim
istasyon kil kokuyordu yýldýzlar istemsiz
çocuklarýn menekþe gözlerinden kayýyorlardý hýzla
kalaþnikoflar kadar gerçekti –ölüm-
ve
masallardaki zebaniler..



aðlamak/azarlanmaktý
evet -ayaklarýmýza kadar aðladýk-
merak etme
bakire hala bir kaç onurlu kelime
iyilik Tanrý’ya yaklaþmak,
doðruluk aðýz dolusu muamma
kötülük üstün geldi bir damla kana
ah anne
fi tarihinde kaldý mutluluk bayramlarý



anlamsýzým
yürüyorum
ayýn kirpiðindeki keþmekeþ karanlýða
dudaðýmda masal artýðý bir gülümseme
durmadan birikiyor küçük kýrmýzý kutuda
ilk defa solak çalýyorum gitarýmý
ve hýzla kaçan insanlarýn düþürdüðü
çürük bir maviyi diþliyor kadersizlik



doðurgan kadýnlar çoktan gittiler anne !
yasak elmayýda zaten onlar ýsýrdýlar
bakma öyle canýmý acýtarak
sen bilmez misin üzüm gözlü ceylanýný
o sadece þiirlerinde iþler

günahlarýný..






Çiðdem Parlayüksel




Sosyal Medyada Paylaşın: