ey aþk terket beni sarmal bir düþ öncesi usulsüzlük yaptým kendime artýk küllerim safran sarý kirpiklerim aþiyan oldu kuyu karanlýðýna ihaneti yakan bir damla gazyaðý istiyorum -hira’dan sallandýracaðým boynumu/annem duymadan
kanunsuzum kan kusuyorum acý kahverengiye intiharým yarýyor gecenin karnýný
söyleyin seferler düzenlesinler aya sarýnmýþ nemrut gözlerime mekansýz ellerinde sarý bir meþale baharý getirsinler yeniden toprak koksun fesleðen toplayan kadýnlarýn parmaklarý
görmüyorlar mý gönlümün oynak yaylalarýnda kaç ot bitti arap atý koþuyor zaman/hoyrat acýlara azrail gibi görünüyor geçtiðimiz yollarýn çukurlarý ne denli duyarsýz etrafýma sýralanan insanlar neden herkesin aðzýnda absürt kelamlar
zamanýn mahzeninde çürüyoruz haberleri yok öldük mü koyun koyuna/yoksa
ah deli tay soyu tükenen aþk çýkar gözlerindeki siyah mendili körebe bitti
yosun tenime, deniz ruhuma gizlendi dokunmadan geçip gidiyorlar þaþkýným avuçlarýnda saklý/bir avuç ýslak maviydim þimdi iskelede unutulmuþ ahþap bir gemi
oy
bin minare diktim hançeri kýrýk celladýmýn boynuna uykularým kovuldu göðüslerinden ilhan irem dinliyorum/melankoliðim sazlýklardan havalansýn diye bekliyorum aslýnda giderek azalýyor inancým sevdaya..
gece þebnemleriyle ýslanan sessizlik yorgunluk damýtýyor gökyüzüne sisler içinde iki koca þehir gibiyiz/seviþiyoruz ve yine savaþ çýkýyor bu coðrafyada tükürsem içten deðil leopar desenli ayrýlýðýn sýrtýna ve silinsin be harita,
kulaç at miadý dolmamýþ yalanlara ey þehriyar kulaç at uykusuzluða cemreye son yirmi dört saat kala resmini çektim ölümün daðýtacaðým donuk bakýþlarýnla verdiðin pozlarý aþka aldananlara
ister inan… ister inanma…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.