ÖKSÜZLEÞTÝ BU CAN!
Görmüyor!
Âmâ bile sevinir halime
Âþýk kadar umutsuz
Hasta kadar aciz
Teni ateþ,
Eli ateþ,
Perçemi ateþ,
Devrildi sineme Tebrizî bir güneþ
Donuklaþan kir, ýþýksýz aynada sima
Ovada gezinen avuçlar bedbin, bitkin
Hasat edilemez bir tarla
Arz ve sema
Yeþeremez bir gurur
Ve dudaklarýnda kin
Önümde süzülen SEN hepten cehennemdin
Putlar kýran kalbim kayýp, firari, suskun
Susadým günahým SEN’sin
Azabým SEN’sin…
Bir kerecik görmek istediðim handende
Filizlenen topraksýz bir bitki
Güneþi SEN’sin,
Havasý SEN’sin,
Suyu SEN…
Anlatamadýðým bir sýr
Sýrlý bir ayna
Nereye baksa ten,
Görse ten,
Sevse ten…
Dokunuþlar, duyuþlar, hep boþa…
Haykýrmak boþa…
Yollara düþmek boþa…
Gülkurusu bir gömlek
Ýncecik bir yüz
Saracak belini o gümüþ kemer bir gün
Kararsýz bir hüzün Ýrem gözlerinde güz
Ölüm yakýn bana
Vuslat yakýn bir düðün
Elimi uzatsam
Kör lambalarda bir kin
Uzadýkça uzayan bekleyiþler sessiz
Odalar kasvet giymiþ
Kabre eðilmiþ tin
Her sokak çýkmaz
Her yorgan altý dehliz
Dumanla kardeþ
Esenle düþman bir nefes
Atan kalp yolsuz
Ve yollara düþen basýnç
Seni SEN yapan nedir?
Yüreðindeki heves
Dudaðýnda gezinen günah
Ve sonsuzluk…
Ve hýnç…
Durma kirli kaldýrýmlarda bi-çare dilber
Gül de dilenci duygularýma ol bir þifa
Yürüyen bulutlar
Ve yorgun bir yüzle gelen
Isýrgan otu misali kýrgýn bir kervan
Geldi geçti bu kalpten
Öksüzleþti bu can…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.