Gece utangaç çocuk
Sýrnaþýk bir alýþkanlýk ellerimde dün
Dalgasý durmayan bir deniz, mor i mgeli sorular
Yüzün kapatýyor dudaklarýmý
Suçustü düþlerim
Galiba kendimi bu saatler unutuyorum
Yastýðýmda gelgit kokun,
Ve rüyalarýmda sana uzayan mutlu yol
Sarsarak uyandýrýyor sesinden çýplak, eðreti sabahlar
Acý bir ýsýrýk gibi iz býrakýyor kalbimde yokluðun
Tutsak kollarým
Göðsüne
Ayný sarý pardösü
Ve hüznümden içre gözlerin
Yaðmurlarý sen kokan bu kentte
Ýkinci bir tendir aþk(ýn), üþüyen mahremime
Ana dilimde devrimken adýn
Þimdi dudaðýna sürgün, kekeme yalnýzlýðým
Renginden eksiliyor asiliðim
Yüzümde yýkanýrken savaþ boyalarý
Mevsimsiz bir hatýra saðanaðý
Alnýmda çiseltisi durmayan gözyaþý dövmesi
Yarým bir öpüþ sonrasý
Ýnsafsýzca indirdiðin kirpiklerin
Gözlerime infaz, gözlerim ölü Cezayir menekþesi
Aþk çocuk
Aþk masum
Aþk beyaz bir çikolata izi
Yýllar sonra taþýyacaðýn her aynaya
Öyle olmasa Dante sever miydi Beatric’i dokuzunda...
de_soulmate