Herkesi bürümüþ bir mal mülk hýrsý, Görmez insanlarýn gözü ne gerçeði ne hayayý. Bir ’teþekkür’ü ezen gözler, Hisseder mi sevgi ve saygýyý?
’Kurallar ezilmek içindir’ diyen insanlara benim sözüm. Veya Küfrü sakýz edip dolaþanlara. Ama buna raðmen deðiþmez benim özüm. Yalnýz kalsam da bu yalan hayatta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MortaLkinG* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.