oturup kendimle düþündüm de öyle anladým ki boþa bekliyorum avare bir çare bir medet bekledim senden göz yaþlarýmý bastým yarama nafile
*****
gözlerine bakmak istedim de sonkez kaldýramadým kafamý yerden bukez mani olamadým gözlerimden akan yaþlara kopuyordu ruhumun bir parçasý adeta
*****
gerek yok artýk ne dinlemye nede söylemeye kelimeler yetmiyor artýk bu durumu hecelemeye sanki söküp aldýn bu kalbi benden ne kaldý bana þimdi yazdýðým onca þiirden
*****
bu sefer son artýk uzun bir yoldu bitti sanma geçer bu yaralar zaman ile belki usulca siliyorum zihnimden hayalini biliyorum seni de unutursun bir kaç günde beni
Uslanmaz.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
HÜZN-GÂH Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.