her hüzünlü þarkýda sen gelirsin aklýma efkarým yine kaldý bir boþ þiþeye
býrakýp gittin ya beni yazamýyorum artýk eskisi gibi
bakýyorumda kendime sahte gülücüklerin ardýna saklanmýþým sen bu gönülden kopup giderken ardýnda ben bensiz kalmýþým sen ise sensiz kaðýtlar kalmýþ masanýn üstünde kalemsiz ve sen uzaklarda sensiz
ben kaderimi bir boþ þiþeyle paylaþmýþ ayyaþýn tekiyim sen kaderini rüzgarýn önüne býrakmýþ asi ve güzel kýzýn birisin
beyhude düþmüþ sevdamýz son baharda düþen yapraklar gibi öksüz kalmýþ sevdamýz elleri basýnda aðlayan bir çocuk gibi
nede güzeldi seni ilk tanýdýðým gün þimdi sadece bir mazi uzakta nede çýrpýnýrdý seni görünce þu gönlüm ne kadar çýrpýnýrsa çýrpýnsýn þimdi sen sensiz uzakta ben bensiz kendimle baþ baþa
UslanmazÞair..! Sosyal Medyada Paylaşın:
HÜZN-GÂH Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.