Atlas / Körfezde Yanan Martı

Buzul ýþýðý renksizliði kanatlarýndan
Birini suya düþürürse,
Öyle ki kaybederse kýr çiçeði serinliði;
Hangi yaný eksik kalýr,
Martýnýn,
Güney yakasý mý,
Doðu sýzýsý mý, aygözleri?

Bir sokak müziðidir ki,
Bir güneþinden girip delisinden çýkar daima,
Kan çalar kanatlarýnýn ucunda
Caz klasiði;
Yol görünür sardunyasýnda;
Ýkircikli.

“Terliklerimle gelsem sana,
Sonunda aþký bulmuþ gibi…”

Kumrular kahkaha atarak
Adalara cam kýrýðý dolu bakar,
Dört yaný
Mavi , mavi, mavi …
Gitar teli seviþmeli aðustoskedileri
Ýle çevrili
Güneþ parçasýdýr,
Adaçayý kokar,
Kuþdili öðrenmiþtir ki,
Zamanlara.

Defne devrimi, ekim rüzgarý;
Sancýsýna perdeler örtülmüþ irem bahçesi
Tepe tepe solur Martý,
Gök yaralý,
Etek yaralý,
Þiþede durduðu gibi durmuyor
Martý.

Yaþanmýþlýklarýna kehribar dökülmüþ Martý,
Sonbahar uçarken tüylerinde
Bu sebeptendir ki denizleri kaçýrdý,
Yaðmurlar boyu,
Aðladý…


Sosyal Medyada Paylaşın: