Aðlama sen çocuðum,
Bak dýþarda kar yaðýyor.
Sil o gözyaþlarýný,
Ne olur sil.
Aðlatma benide...
Aðlama dedim çocuðum;
Unut artýk anne-babaný,
Unut! ..
Biliyorum geri dönmeyecekler.
Ýnsaný yaþatan çocuðum;
Unutla-umut demiþler.
Haydi gel seninle,
Kartopu oynayalým.
Aðlama sen çocuðum;
Yeter ki aðlama...
Ýstersen bak masal anlatayým.
Anka kuþuna binip,
Kaf daðýna varayým.
Sýrmalý saraylardan,
Çikolata þeker alayým.
Sonra geçip bakkal amcaya,
Yalama þeker kapayým.
Aðlamak boþ çocuðum;
En iyisi dua etmek.
Çünkü dua huzur demek,
Kimsesizliði yenmek...
Aç ellerini çocuðum;
Ölmüþlerinin ruhuna,
Bir fatiha yollýyalým.
Ýsmail Süklüm
(Acý bir trafik kazasý sonucu anne ve babasýný kaybeden minik bir çocuða ithaf olunur.),
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.