KADERSİZLER

Kemik yýðýnýydý çýrpýnan bedenleri

Kurumuþ dudaklarý çaresizdi gözleri

Bir köþeye büzülmüþ aç susuz bitaptýlar

Yardýma muhtaçtýlar aðlarken kadersizler



Güneþ kýzgýn yaktýkça bulutlar hep küsmüþtü

Yaðmura hasret toprak sonsuz çöle dönmüþtü

Gerçeðin acý yüzü belirdi insafsýzca

Yavaþ yavaþ ölürken sessizdi kadersizler



Dünya israf ederken ekmeðini aþýný

Ýnsanlýða sýðmadý sarmadý yarasýný

Kýrgýndý sitemliydi kýtlýkla savaþýnda

Boynu yana düþerken masumdu kadersizler



Hani kalpler birleþir köprü olur denirdi

Hani her lokma ekmek paylaþýlýp yenirdi

Bir tutam umut olsun içimizdeki vicdan

Kulak ver çýðýlýðýna eriyor kadersizler


NEÞE KIZILYAR






Sosyal Medyada Paylaşın: