kirpiklerin güneþi kanatsýn düþünün oklarý saplansýn anýlara gecenin bu esintileri sana acý merak etme söylemem aðladýðýný
her þey talan Tanrý yalan ve sen uzaksýn bir mumyanýn parmaklarýndan gece bitti yarýnýn aklý yarým kýþ geride kaldý yazýn da kimse giymez hýrkayý sana kalan özünün sýcaklýðý
kaçmaya çalýþma toplayýp pýrtýný yitik gölgen kambur sýrtýnda kendi baþýný okþayamaz kimse ve söz veremez gelecek renkli diye düþme öç aldýðýný zanneden yollara denizin tuzuna alýþ ve bir bardak sýcak çayýn þekerine unutma umut ve yoksulluk yüreðimizi doldurur dik kalýrsan biraz daha durulur günler
yüreðinde hâlâ dünün kanlarý vardý bir þiir okudu sonra uyandý kurumuþ dudaklarýný araladý
sus dedim izin vermedim konuþmasýna sadece sus öylece sus uzat ellerini kalbini yorma
kalbimi yorma.... Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.