KENDİMİ ARIYORUM

Dalýmdan koparýldým, kurumaya mahkumum,
Bir çölün ortasýnda susuz vede yorgunum,
Hiç deðer verilmedim, belki ondan durgunum,
Sabah güneþ batarken, kendimi arýyorum.

Eþsiz yüce daðlarýn ardýna yol vursam,
Karþýmdaki hayalin, hep ona bakadursam,
Kaybolup gitmese de,bari onla avunsam,
Gündüz ay ýþýðýnda,kendimi arýyorum.

Aþk narý ile yansam, küllerim bulunmasa,
Bir tek seven yüreðim, kabristana koyulsa,
Mezarýmýn taþýna,aþýk Ferit yazýlsa,
Meçhullerin ardýnda KENDÝMÝ ARIYORUM...


Ferit TORAMAN
Pazaryolu-ERZURUM
Sosyal Medyada Paylaşın: