MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
Oradaydık VIII
Oktay Coşar

Oradaydık VIII


I

Oradaydýk,

hepimiz harýl harýl örüyorduk.

Bir oditoryumun taþ sýralarýnda oturmuþ örüyorduk.

Karþýmýzda Ören Bayan, Ören Adam.

Týpký onlar gibi örmeye çalýþýyorduk.

"Bocalamýyoruz deðil mi?" dedi birimiz.

"Bocalama ör!" dedi diðerimiz.

Oradaydýk,

ellerimizde þiþler,

ters düz, ters düz, ters düz...

"Yaþasýn! Benim kaos bitti" dedi birimiz.

"Ne güzel örmüþ, kýskandýk" dedik de yankýlanýverdi birden sesimiz:

"Kýskandýk" "kandýk" "andýk" andýk" ...

"Benim isyanlar" bittti dedi birimiz.

Yine yankýlandýk hep birlikte...

Oradaydýk,

düz, ters, ters, düz...

SÝyah kemik gözlüklerimiz burnumuzdan hafifçe kaymýþ,

pür dikkar elimizdeki þiþlerin ucuna bakýyorduk.

Oradaydýk...

"Benim sancýlar" bitti dedi birimiz.

"Aaaaaaa!" dedik.

Utanmadý, yine yankýlandý harflerimiz...

Örüyorduk...

Yanýbaþýmýzda :

"DUygusal Örgüler Kýlavuzu"

Oradaydýk,

bu sefer hep birlikte örüyorduk,

beklediðimiz aþký...

Daha kollarýndaydýk ancak...

Oradaydýk,

Görebildiðimiz, hissedebildiðimiz her þeyin örgüsüyle...

II

Oradaydýk,

deneysel odalardaydýk

ve arýlar gibi çalýþýyorduk,

bir duyguda binlerce kez kanat çýrparak...

Yine çok çalýþýyorduk ve arýlar gibi výzýdýyorduk.

"Výzzz.. Výzzz" dedi birimiz.

"Çok výzýldama da iþine bak" dedi diðerimiz.

"Endiþelenme, sadece bu yazýda výzýldayacaðýz" dedi ötekimiz.

Oradaydýk,

her birimiz ürkek sözcüklerin peþinden koþturuyorduk,

bir aforizmaya sentezleyebilmek uðruna...

Her birimiz yabani sözcüklerin peþinden koþturuyorduk,

öykülerimizde evcilleþtirebilmek adýna...

Oradaydýk,

deneysel odalarda,

hepimizin hörgüçleri iklimsiz sözcüklerle dolup taþmýþtý.

Birimiz kurguluyordu deneyleri :

"O.l. k-i , deri-n, ku-y-u.la-r/da b.ir/ik"

Öyle çok çalýþýyorduk ki ,

terimizden bile oluk oluk cümleler akýyordu.

Oradaydýk,

arýlar gibi çalýþýyorduk...

Bir polen ihtilaliydi bizimki...

III
Oradaydýk,

çehresiz heykeller diyarýnda,

kimisi kýmýltýsýz,

kimisi devingen heykeller diyarýnda.

Yontulmamýþ ve yontulmayý bekleyen,

düþünen ya da düþleri çalýnmýþ heykeller diyarýnda.

"Kayra" dedi birimiz.

"parlak ve esirgeyen" dedi diðerimiz.

"ürperten ve öðreten" dedi ötekimiz.

Oradaydýk,

sayýsýz heykeller aleminde,

konuþmayan ama konuþan,

sözcükleri sýrtlarýna yazýlý yontular evreninde...

Alýnlarýndan çatlayan,

sanrýlarýndan çatlayan,

kinlerinden çatlayan heykeller rahmetinde.

Her biri ölüm ve her biri doðumdu oluþlarýyla.

Oradaydýk,

dilleri ateþten,

alýn yazýlarý kor-dan heykeller coðrafyasýnda.

Emekten yapma tabakalarýyla,

düþlerimize kadar siniyordu,

parlaklýklarýnýn kokusu,

ya da kokularýnýn parlaklýklarý...

Oradaydýk bir kez daha,

görmediklerimizi görerek,

olmayaný oldurarak,

ucu traþlanmamýþ hayalleri,

bin devrik cümleyle,

görebilelim diye...



Oktay Coþar



Sosyal Medyada Paylaşın:


Oktay Coşar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

Tek Perdelik Acıklı Güldürücü Pornografik Melankolizm Ruhum Bir Müzik Kutusu Üç Kimsesiz Sokak Fahişesine Mektuplar İşkembe Çorbası Bir Manimiz Yok, Sevebilirsiniz Tül Bak Zeliham Kök