Biliyorum ki aðlamaktasýn þuan
Gözpýnarlarýndan fýþkýran yaþ lavlarý
Volkana dönmüþ bir bir
Yanaklarýný ýslatýyor
Sýcaklýðý ile de yakýp kavuruyor
Beraberinde ciðerin kavrulup
Eriyin yüreðini
Avuçlarýna taþýyor...
Yýllarýn sevdasý
için için
Bir mum gibi erirken
Parçalanan yüreðin
Benim için çýrpýnýyor
Bu acýmasýz talihe aðýtlar yakýyor.
Üzülme bve ahubakýþlým
Vuslata ermek yazýlmamýþ kadere
Elden ne gelir ki...
Elimizden geleni yapmadýk mý?
Her þeye birlikte savaþ açmadýk mý
O savaþta sýrt sýýrta savaþmadýk mý?
Vermeyince Mabut, neylesin Mahmut???
Yok iþte...
Kaderde bundan ötesi yok.
Yazýlmamýþ.
Artýk herkes kendi kaderine dönecek,
Ýster içinde, ister sonunda
Ölüm olsun ne olur?
Sevdik ya karþýlýklý
Sonunu da biz yazmadýk kaderin
Böyle yazýlmýþ yaradan tarafýndan.
Savaþsak da deðiþmeyecekse
Boþuna savaþmanýn anlamý da yok
Ýþte bazý yaþamlar böyledir
Ne yaparsan yap
Deðiþmez sonu...
Bizlere ise yalnýca boyun eðmek kalýr.
Kabullenmek kalýr...
Ýstesek de, istemesek de.
Sevgiler yaþasýn ne yapalým?
Bizler zaten fani deðil miyiz?
O mezarlara sorsak
Kimbilir ne sevdalar, sevdalýlar yatýyor...
Kim deðiþtirebilmiþ ki kaderi, yazgýyý
Vücutlar, yürekler hep ölmüþtür
Sevdalar evsaneleþip baki kalmýþtýr.
Bizim ki de efsane olsun
Ne edelim...?
15.08.2011
Suat TUTAK