Çayın Solmayan Çağı
zakir
Çayın Solmayan Çağı
Bir anki her yudum som hüsnü andýr.
Buðulu tütsülü ellerde bardak.
Afiyetin dem aldýðý devrandýr.
Bazen rast bazen de uþþaktýr çardak.
Semaver ateþe verir gönlünü.
Tutuþur sinesi aþkýn özünde.
Biraz da bundandýr yýllardýr ünü.
Büyür güzelliði seven gözünde.
Sýr verir demliðe sýr alýr biraz.
Suyun kalbi kanar sinesi tufan.
Öyle hengamede boy verir ki naz.
Her makamda çayýn bir hâlini an.
Suyun altýn çaðý ince bellide.
Þeffaf ayrýntýnýn güzelliði saf.
Çaydýr billûrlaþan efsane ide.
Her türlü lekeden ve isten muaf.
Cümle güzelleri derlesen bile.
Yekunu çay ile aþýk atamaz.
Yorma güzelleri bil ki nafile.
Þahý gelse çaya caka satamaz.
Çay ki efsaneden doðan gerçektir
Buðusunda huzur menzile erer.
Hüsnü an çaðýnda açan çiçektir.
Edasý her kibri yerlere serer.
Ankara,13.08.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.