GÖNÜL, GÖNÜL, AH GÖNÜL!
Gönül! Ne söylesem hâlin anlatmaz!
Mizanýn þaþýrmýþ, terazin tartmaz !
Her dem þekvadasýn, þükrün de artmaz..
Sabrý da lügate sokmaz gibisin..
Bakarsýn her zaman kendinden üste.
Ne kerhe bakarsýn, ne de dürüste.
Dikilir meydana, çýkarsýn büste;
Ýbretlik olana bakmaz gibisin.
Ne gözlem yaparsýn, ne lâftan alýr.
Sözlerim her zaman arkada kalýr.
Kulaðýn þapýrdar, sanki tam saðýr.
Söylenen kelâmý takmaz gibisin.
Lâ havle çektirir taktýðýn tavýr.
Birazcýk âkil ol, birazcýk aðýr.
Çektiðin yüklerden sýrtýn da yaðýr;
Nefsinin hükmünden çýkmaz gibisin.
Gönül! Ne söylesem yola gelmezsin.
Aðlarým, inlerim halim bilmezsin.
Muhacir tükendi, hükmün silmezsin.
Eziyet fermanýn yakmaz gibisin.
-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
14.08.2011 – Bayraklý / ÝZMÝR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhacir bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.