İMKANSIZIMSIN

Bir gün gelip seninle karþýlaþmayý
Senden hoþlanmayý asla düþünemezdim
Hayatýma giren imkansýzýmsýn
Hiç aklýmdan geçmemiþti
Seni sevebileceðim.

Þaþýrdým seni gördüðümde
Ýnanamadým gözlerime
Neden karþýma çýktýn?
Beyaz kar yýðýnlarý arasýnda
Ýmkansýzý gerçekleþirdin ömüre.

Beyaz kar taneleri gibi esen rüzgarla
Yaðdýn gönlüme
Kendimi gördüm güneþin vurduðu gözlerinde
Bu tesadüf rastlantý deðildi belki de
Ýmkansýzý yaþayacak iyi iki kalbin
Kar tanelerinin altýnda buluþmasýydý
Ýmkansýzý imkanlý kýlan
Unutamadýðým bakýþlarýndý.

Farklýydý duygularým seni tanýmadan önce
Soðuk geliyordu bana uzaktan bakýþlarýn
Bildiðim tek þey vardý
Yeri ve zamaný olmazdý ki aþkýn
Sessizce yanýma sokuluþunu görünce
Sakin bir limana demir atmak ister gibi
Sýðýnmak istediðini anladým hemen.

Derinden Ah çeker gibiydi yüzündeki çizgiler
Yavaþ yavaþ sever insan
Farkýnda olmadan
Aþkýn kollarýna düþer
Nedeni de zamaný da olmaz aþkýn.

Anlaþýlmazdýn seni tanýmayan gözlerde
Uzaktan uzaða tahminsizdir duygular
Yakýndan görmeyince tanýmaz gönül
Dokunmayýnca ellerine
Hissetmeyince yüreðinde
Gönülden gönüle akmaz duygular
Bir anlýk bakýþ bile her þeye yeter
Beklemediðim anda içimi ýsýtan
Ýmkansýzýmsýn sen.

2009.OSMAN ÖZTÜRK.
TAFLAN MEVSÝMÝ ÞÝÝR KÝTABIMDAN.
Sosyal Medyada Paylaşın: