Sonat Dé Poyeta Piya I

-Bir uyku hali-

Kapat gözlerini Poyeta Piya,
Ve býraktýn yere dönelim.

Bir sen varmýþsýn orada
Bir de ben…
Öyle zan edilen.
Ellerini çekmek istemiþsin
Üstümden
Ama zaten benmiþsin
Söz vermiþsin, öz vermiþsin
Binlerce yýl önceden.

-Düþler ülkesi-

Evc makamýnda bir gece
bir türkü tutturmuþsun
“Gel” diye.
Sen dost meclisinde oturup
Düþünü yaratýrken;
Ben sunaklar içiyorum
Tanrýlar ellerinden


Beni dert ile süsleyip
Ve acýyla emzirip
Yüzüme derin izler yerleþtirince Tanrýlar
Gözlerin…
Dediler.
Onlar!
Ve artýk oldular.

Dünya yýlýna göre yirmi sekiz yýl
Bana göre an ve an
-Bilir misin bilmem
An’ýn kendisi neþedir
Ve bana olduðum ilk an’a inat
Acýyý seçmeyi öðrettiler
Ve yine bilir misin bilmem
An içinde sonsuz zamanlar gizlidir
Ve Ýnan bana, acý
Senin harflerinden daha derindir.-

-Üzülme Poyeta, acýma..
Sonsuz bir dönence
Yukarý hep yukarý doðru
Sen mi doðru, ben mi doðru?
döngünün sayýsýna baðlý
Ve bu, gayb’ýn göðsünde saklý-

Nedendi, yolum nereyeydi
Söylemediler
Birazdan biraz fazla “merak”
yüklediler
sonra býraktýlar ellerimi.
“kimsenin olmadýðý
ve herkeslerin olduðu bir diyarda
bekleyenin var
Yolun uzun” diye bir not yazýp verdiler
Ne zaman olur da dayanamazsan
O zaman çýkar bak dediler

-yolun üzeri-


Yurduna uðradýðým zamanlarda
Yaþlýydým yeterince
-ya da genç-
Nerde bir taþ varsa vurdum baþýmý
Nerde bir ateþ, düþtüm içine
Nerdeyse su, boðuldum
Ve Tanrýlar..
Ben onlarý unutmuþtum.
El uzattýlar
Ateþe düþmeden, boðulmadan suda
Ve yarmadan baþýmý
Çekip aldýlar


-Vuslat-

Sen beklerken
Ve ben gelirken sana
Ve sen artýk yaþlanýrken
Ve ben gençleþmeye çalýþýrken
Buluþtuk

Artýk yer gözlerin
Sene boyutsuzluk…


Azé Ayþe GÖKKAYA


Sosyal Medyada Paylaşın: