Kanımda Yitik

Kanýmda Yitik

gözlerimden sakýndýðýn ay ýþýðýn mýydý gece yüzlüm
mehtabýn suya yazdýðý soluksuzluðu sonlandýran göç anlarýnca
ve göðsüm kýmýltýsýzlaþýnca derinden bitecek en kötü senaryo
iyiler çimenleri okþayacak sanacaðýz gene
oysa esen sadece sabah rüzgarý olacak sevgilim...

sorgularýn yarým denizinde kulaçladýðým tedirginliði bil
bil ki seyreylediðin semayý çaldýðýný düþlerimin kanýndan
kanýmda yitik bir ürpertisin artýk öðlensonu hüznü yoðunluðu
bütün kýyýsýzlýklarýn adý benim seni görebileceðim hiçbir açý
hiçbir an yok sevgilim
çöl bitti sen bitmedin...

serinkanlý doðmamalý perdelerime güneþ
pazar günleri özellikle yol kokusu düþmeden kapýma
evlerden hiçbirinin sesi ulaþmamalý adým seslerime
ayakkabýlarýmý giymeye üþendiðimle kalakalmalýyým
yataðýn delik deþik çarþafýnda bekleyen yaban tatta
nefes nefese ve deðiþken yüksekliklerden
kendi kendimi içine ittiðim karanlýkta...

uçsuz bucaksýz bir karanlýkta sallanan bir uçurtmayým
iplerim kendi ellerimde misinamýn incelen yerinden tut istiyorum
hayattan koptuðum anlarýmý doldur istiyorum
küçük yalanlarýný unutup kendi rüyalarýnda bir yer vereceðim sana...








Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: