benim gözlerim kumdan yaratýldý
bir kýtada
herþey masallar kadar yakýnken gerçeðe
ellerim boþ buðday baþaklarýndan
ben cenneti yaðmur sanmýþtým bir keresinde
kuru bir öksürüðün ardýndan
boþalýp giderken
okþasanýz ah.. ne çiçekler yetiþir
bir çift zeytin çekirdeðine benzeyen gözlerimde
onlarca fotoðrafým var duvarlarýnýzda
hiç biri benim olmayan
serin ve þefkatli sulara basýp tab ettiðiniz
bir düþüm cehenneminizde
bir düþ
ellerim bir parça yokluk
bir düþsünüz cennetimde
elleriniz baþtan ayaða tokluk
sabahlarý umuda yoran baharlar var diyorlar
durgun göl kenarlarýnda
beyaz
bembeyaz...
...
dilimi sormayýn
dilim toprak sarýsý
ve günahkar bir insanlýk gibi yatýyor þimdi aðzýmda
hadi düþün beni
yitirmeden gerçekliðini
kursaðýma bir parça gülücük otursun diye