Gün Güneşsiz, Bu Eylül Sensiz
Þehrimi terketmekteydi gün doðarken güneþ
Okula gidilen günlerdeki çekiciliði yataðýn,
Sefasýný sürüyordu tahtýnýn
Balkonumdaki diþi güvercin erkeðine naz ediyor
Annem "kýþt,piþt" sesleriyle bir aþka engel oluyor
Bense bahar kokulu nevresimime soruyorum
Bu Eylül yaram ne kadar kanýyor?
Günlerden pazar, yýllardan bir Eylül önce...
Fonksiyon sorusu çözmekteydim binlerce düþünceyle
f(x) bile eþit y’ ye, vay be...
Paydamý sýfýr yapan bir deðer almýþým ben,
Tanýmsýzým hayat kümesinde...
Saçlarýmýn dalgasýnda boðdum hüzünleri
Güneþsiz güne attým kulaçlarýmý
Yere düþen yaprakta ezdim avuçlarýmý
Tahta masa etrafýnda oturuyordu aþk,
Rüzgar mý ürpertmiþ ti tüylerini, ben mi?
Hadi sýk elimi...
Baþladý kalbimle aklýmýn bitmeyecek savaþý
Adaletli olmalýsýn, iyi olan kazansýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.