EY DÜNYA !

Ey dünya
Sen büyüksün.
Ben küçük.
Ýçinde yer içerim.
Gezer dolaþýr,
Yatar uyurum.
Bir gün seni anlamadan çekip giderim.

Ne çalýþýr,
Ne kazanýrým.
Ne ter döker,
Ne diz çökerim.
Bu dünyada ben,
Çalýþmadan yer, içer gezerim.
Bir gün seni anlamadan çekip giderim.

Ne sever,
Ne âþýk olurum.
Sevda, aþk uðruna,
Dünyanýn peþine koþar yorulurum.
Yorulmazsam, ateþinde yanar,
Közünde kavrulurum.
Bir gün seni anlamadan çekip giderim.

Ne kendimi,
Ne dünyayý tanýrým.
Bu kahpe dünyanýn,
Ne varýna,
Ne yoðuna inanýp kanarým.
Yokluðuna yanar,
Varlýðýna kanar yaþarým..
Bir gün onu anlamadan çekip giderim.

Ey dünya,
Sana, ne güzel,
Ne çirkinsin derim.
Gülü goncayken,
Kadýný kýzken severim.
Aþkýyla ateþinde yanar,
Közünde kül olur giderim.

Ey dünya!
Ne kendimi,
Ne hayatý tanýrým.
Yaþadýðým hayatýn
Kýymetini bilmez
Kabaðý çiçek,
Hýyarý tazeyken yer giderim.

Ey dünya!
Sana ne güzel,
Ne çirkinsin derim.
Senin güzelin, çirkinin
Hiç bitmez bilirim.
Her seferinde
Sevda, aþk deyip
Beni heveslendirip
Her güzelin peþinden
Koþturup gezdirirsin.
Bir gün seni anlamdan çeker giderim.

Beni benden alýp,
Nefsime girersin.
Dünya yuvarlak deyip
Beni her seferinde,
Ayný noktaya getirirsin.
Gözümü kör edip,
Lahanayý gül diye, gösterirsin.
Gülü koklatýp,
Lahanayý gül yerine,
Sevip okþatýp koklatýrsýn.

Sonra içime,
Kor ateþ koyarsýn.
Yüreðimi yakar,
Dünyamý yýkarsýn.
Kül olan yüreðimi
Rüzgârýn önünde savurup
Bir daðýn arkasýna atarsýn.
Bir gün bende seni sevmeden çeker giderim.

Gündüz uyur,
Gece uyanýk gezerim.
Karanlýkta bir güzel görsem,
Onun uðruna,
Ben yüreðimi,
Ezer, geçer, giderim.

Ey dünya,
Ben küçük,
Sen büyüksün.
Herkes bunu bilsin.
Etme bana zulüm.
Elbet bir gün
Sende hesap verirsin.

11.08.2011
Cahit KARAÇ
Þair, Düþünür ve Yazar



Sosyal Medyada Paylaşın: