Yaz yaðmurusun ömrümün Ne kurak ömrüm sensiz… Suya hasret toprak gibi çatlak ve kuru dudaklarým Bir ‘sen’ diyorum Ve kan sýzýyor sensizliðin yaralarýndan ‘gelsen’ diyorum, Göz yaþým damlýyor göz pýnarlarýmdan Ve ‘ölsem’ diyorum, Anam aðlar yokluðumda bir tek ardýmdan ‘sevsen’ diyorum Ve gidiyorsun… Çok az düþüyorsun Ve ne çok serinletiyorsun gönlümü Ey ömrümün yaz yaðmuru Ömrüme bir yaðýyorsun, Kana kana içiyor yüreðim seni Ýçtikçe daha çok yeþeriyorsun Ve solmayacak kadar büyüyorsun gönlümde Öyle bereketli ki gönlüme yaðan aþkýn, Her damlan bir ömür yetiyor yüreðimde ki aþk çiçeðine… Ve susamýþlýðým öðretiyor, Göz yaþý kalbi yumuþatýr Sen yaðmadýðýn her vakit Gözyaþlarýmý yaðdýrýyorum gönlüme
Sevda AKBAY Sosyal Medyada Paylaşın:
sevda.akbay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.