söylemediðim ne çok þey var aslýnda sözün buðusunda gizlediðim dilimin ucuna çaðýrýpta öfkeyle tersledigim
sessizlik düþüyor payýma çekiyorum elimi eteðimi karaya vuruyorum........ hatýrladýgým tek ses NEFES
açlýða susuyorum boðazým düðüm düðüm güneþin son damlasý kirpiðime dokunan
yýldýzlar suya batmýþ ay yerinde deyil kumsalsa yosun yeþili ben nerdeyim..............
baþýmý sonumu hayatýn gideceðim yönüm yok saðým solum önüm arkam her yer ayný her þey ayný az önce geçtim ayný aðacý...
uyumak istiyorum ..yada uyanmak baþlamalýyým baþlayamadýðým yerden... dönmeliyim zafersiz seferden ben olmalýyým o eski ben gibi kanatmalýyým gülü öksüz diken gibi..........
ADEM ÖNAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
mirvana Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.