SADECE UMUT ALDANMASI

Yokluðunda gözyaþlarýmla yýkadým
Yalnýzlýðýn gölgesi düþen sokaðýmý
Pencereme konan kuþlarla konuþtum
Baþýmý kaldýrýp bulutlarý selamladým
Olur ya uðrar þehrine
Ýçimden geçen trenleri uðurladým
Kaç dilde “ayrýlýk” kelimesi var saymadým…

Yaðmur tanesinde hüzünlerim aðlar
Ýçli bir þarký kabuðuna çeker
Uzatsam ellerim deðecek saçlarýna
Nasýl bir iþgalin zaferindesin ki
Hem yakýnsýn,hem uzak…

Daldýðým yere vakitsizce gözlerin düþünce
Soluk sarýya dönüyor duvarlarým
Elimin tersiyle yýkýyorum bir bir
Kanayan yumruklarým deðil
Sevmekten vazgeçemeyen yüreðim…

Gideli aylar aylarý kovaladý
Yürüdüðümüz yol kýyýlarýnda zakkumlar açtý
Kurur dediðin asmada salkým salkým üzümler
Her defasýnda koparýp attýðýn
Sarmaþýk taþ duvarlardan fýþkýrdý
Kýnalýyý hatýrlýyor musun?
Çok tatlý iki yavrusu oldu
Bahçe kapým hep yarým açýk
Adýmlarýný karþýlayacak gibi
Baktýðým her yerde izin kalmýþ…

Sensizlikte gökyüzüm
Lekeli bir kýzýllýkta boðuluyor
Trenler geliyor,trenler gidiyor
Boþuna koþuþum her kapý ziline
Benim ki umut aldanmasý sadece….

Sosyal Medyada Paylaşın: