Ağlama
Gidenler dönmüyor, bu meçhûl yoldan,
Boþ yere peþimden, bakýp aðlama…
Yazan böyle yazmýþ, ne gelir elden?
Baþýmda gözyaþý, döküp aðlama…
Yasýmý sen deðil, sensizlik tutsun,
Gün hayale doðsun, ay düþle batsýn,
Boþver beni gülüm, “kader” de gitsin,
Her þeyi kafana, takýp aðlama…
Aylar ulandýkça, yeni bir yýla,
Her þafaðýn, umut borcu, var kula,
Ayrýlýk baðrýný, kavursa bile,
Hasretimi çekip, çekip aðlama…
Silemez de zaman, gönül yurdundan,
Unutmazsan bir gün, dünya derdinden,
Vuslat vuran, saatlerin, ardýndan,
“Umudu nöbete, dikip” aðlama…
Söylemek kolay da, yaþamak acý,
Ýcat olmadý bu, derdin ilacý,
El olanda kardeþ, oðul, kýz, bacý,
Üzülüp, boynunu,büküp aðlama…
“KURTOÐLU sözünde, durmadý.” diye,
“Dünyada murada, ermedi.” diye,
“Garibim gün yüzü, görmedi.” diye,
Ardýmdan aðýtlar, yakýp aðlama…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.