Nüktedan Senfoni 2
Neredesin?
Kötürüm olmuþ bir dilenci inatla dileniyor;
Yaþamaktan soðumuþ bir cüce usanmadan eðilip karýncaya selam veriyor...
Neredesin? Bütün vakalar vuku buldu ama hâlâ yoksun.
Yumruðumu masada bile unuttum, öyle sert, öyle asabi.
Mevsimler þeridim grevde, yoksun diye mevsimler bile baþlamýyor.
Bu gün ayakta durmayý beceren bir A harfi çizdi içimde biri,
Öteki ise hâlâ bir tam sayfa ödev derdinde.
Neredesin deney fareciðim?
Kör/ebe oynaþýyor çocuklar,
Rappunzel’in saçlarý dakikleþti, yorgun düþtü.
Gelsen diyorum artýk, hayat normale dönse.
Tebessüm ediver de normale dönsün çatýk kaþlar,
Sýcacýk bir çay ýsmarlayayým bütün galaksiye.
Bir gülsen yeter, demlenir zaten kendi kendine.
Gamzelerine doldurup gözlerine karþý yudumlarýz, yalnýzca ikimiz.
Radyoda güzel bir þarký çalýyor bak.
Guglielmo Marconi’ye selam olsun!
Kâðýdýn icadýna þükürler olsun,
Graham Bell’in ruhu þad olsun;
Tüm icatlara vesilesin B,
Öyle ki sesin Mozard’ýn senfonisi gibi huzur veriyor ahizeden akýnca.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.