Süngülü bir yalnýzlýk beslemezdim koynumda, Dört mevsimi adi-l yaþayan aþk’ýn olmasaydý. Bir nakaratta can çekiþmezdi oysa, Sözler senden yana olmasaydý. Aþk bu, gýrtlaðýna kadar sen doluyken, Bir de ayrýlýkla teskin olmazdý..
Y-anýmda bir sen olmazdýn belki de, Sancýlarýnda olmasaydýn sol yanýmýn. Dökülen her yaprakta bir ben eksilmezdim belki, Baharým, aþkýna istifamdan yana olmasaydý. Renkler küsmedi gözlerime belki de, Gökkuþaðm bile senden ibaret olmasaydý. Konmazdý martýlar limanýmýn ayrýlýk köþelerine, Kalp kýrýntýlarým yere saçýlmasaydý.
Anlamsýz bir þarký anlam bulm-azdý belki de, Yalnýzlýðýma bir kadehle eþlik etmeseydi. Sana daha da baðlanam-azdým belki de,
Ayr-ýlýk, yokluðunu aratmasaydý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
pesimist_19o3 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.