Vazgeç

Uçsuz bucaksýz bir duyguydu aþkýn
Anlatýlamayan bir öykü
Bulunamayan bilmece gibi
Ne yapsam bulamýyordum tanýmýný

Yükseklerde uçuyordum sanki
Hiç aþaðýya inmeyecekmiþim gibi
Huzur doluydu her bir taraf
Hiç bozulmayacakmýþ gibi

Ne olduðun,kim olduðun önemli deðildi
Sadece benim olmalýydýn o an
Kaybolmalýydýk beraber dünyadan
Kimsenin bizi bulamayacaðý yerlerde

ve kimseler görmemeliydi bizi
Duyamamalýydý sesimizi
Ýþte o zaman mutlu olacaktýk beraber
Ama buna ne sen izin verdin
Ne de vazgeçemediðin NEFRETÝN...

Sosyal Medyada Paylaşın: