Aşkın İstibdat Çağı
zakir
Aşkın İstibdat Çağı
Dudaðýmý yakýyor adýn her söyleyiþte.
Harflerin damarlarý birer birer kuruyor.
Hâlimi anlatmýyor hiçbir hâl böyle iþte.
Eyüp gibi sabýr zor gamzelerin vuruyor.
Artýk bulutlar küskün turna kanatlarýna.
Talan oldu lâlezar gamzelerin ucunda.
Baþkalarý biniyor sevdanýn atlarýna.
En maðlup ben yazýldým bu aþkýn sonucunda.
Ne içtiðim çayda tat ne yazdýðým da sanat.
Gizemin kayboluyor ýþýltýnsa soluyor.
Ben aþkýn devrik þahý senin olsun saltanat.
Nasýl olsa olacak en sonunda oluyor.
Kalemim kadit kaldý hurufatta bir kibir.
Seni yazmak istesem bin bir engel çýkýyor.
Aþkýn istibdat çaðý her an her nefeste bir.
Yasak konulan yasa bu demde can yakýyor.
Ellerimi kýrarým yazmam artýk adýný.
Suçum idam da olsa çekerim paþa paþa.
Sen istibdat çaðýnýn redde lâyýk kadýný.
Hayat olsan istemem çýk git kalbimden haþa...
Ankara,09.08.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.