Muhittin
her insan biraz ölüdür
biz de biraz ölüyüz) Edip Cansever
ben ölü yýkayýcý Muhittin
yýllardýr bu iþi yaparým
baba mesleði ne de olsa
hem dememiþ miydi taa yýllar önce
oðlum, sen aç kalmazsýn hiçbir zaman
kendimden bilirim.
zaten bu ülkenin ölü yýkayýcýlarý hiçbir zaman aç býrakýlmadý ki
oysa açlýðý da görmeliydiler
yokluðu da
itiraf etmeliyim ki hiçbir ölü için halaya durmadým
belki bilmezsiniz ama
babamý bile ben yýkadým
soðuktu elleri
oysa ben yalnýz yüreðinin soðukluðunu bilirdim
belkide sýcaktý, belkide yumuþak...
ilk defa bu kadar yakýnýndaydým babamýn
yaðmurlu birgün idi hiç unutmam
cami avlusu ana baba günüydü
bu kadar seveni var mýydý sahiden babamýn ?
ölürken seveni de çoðalýrmýþ meðer adamýn
sene iki bin on bir
ve bugün hala yirmi yirmi beþ yaþlarýnda konuklarým
taa seksenlerden tutun da
hep paramparça gömülürler onlar
hep damatlýklarýyla
üstelik yaþým da kaldýrmýyor artýk böyle þeyleri, yüreðim de
ben ölü yýkayýcý Muhittin
bugün kaç ceset yýkadýðýmý bilir misiniz ?
bugün kaç kez öldüðümü
bugün kaç kez gömüldüðümü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.