Düþerim þimdi göz renklerine Mor daðlarýmýn beyaz karý Yamaçlarýmýn rüzgârý Bedirim… Iþýldardý yüzünde her dem bahar Ve Üþürdü yýldýzlar gözlerinde Ben uçurum diplerinde büyürdüm senle Asmin’im
Hayata çatarak Sevdalanýrdým çaylak uçuþlarýnda
Uçurumlardadýr çiçeklerin en güzeli Erip çekemedim seni sarp kayalardan Bilirim razýydýn düþüp kaybolmaya Çýðlýklarýmýzýn yankýsýnda þen olurdun düþene dek Uçurumlarda
Onursuz deðildi ki bu sevda Asmin’im Olmazlarýn tutsaðýydý Demir parmaklýklarda
Ah Kokusunu doyasýya çekemediðim Uçurum çiçeðim Acabalarýnda hayatýn ikilemlerinin Kaç asýr yanacak daha sensizliðine bu bedevi
Ben bitirmedim bende seni Kaç metraj hüzün döþedim Sana giden çetrefillerde Neler gitti de bu bedenden Bir sen göç eylemedin can özümden Gönüllü tutsaklýðým sürecek sana mahþere
Ve sen Asmin’im Sen Uçurum çiçeðim…
Dilimde duasýn, Haykýramadýðým içimde zikir Bir kýzým olacak Sen gibi bakýp Sen diyeceðim adýna Son nefesimde Özgürce haykýrýp Seni mühürleyeceðim dudaklarýma
Asmin, Asmin, Asmin’im……
Canan Korkmaz
Tanýdýðým tek gerçek uçurum çiçeðine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.