GÜVENMEYECEKSİN

Güvenmeyeceksin hiçbir þeye
Doðan güneþe, ýþýyan aya
Ne uðruna ölebileceðin bir kýz
Ne de sýcak muhabbetiyle bir dostun olmalý
Karanlýðýn devriye attýðý sokaklarda
Yalnýz, yapayalnýz yürüyeceksin

Son kibrit çöpünle
Son sigarý yakýp
Ha aðladýðýn
Ha aðlamadýðýn olacak
Ve iki koca çeliþki arasýnda
Daha neden
Neden tüm bu yaþananlar demeden
Kýsýk sesli hýçkýrýklarla
Acý acý yaþ akacak gözlerinden
Ve yolda tanýdýk birisi geçince
Yanaklarýndan inen gözyaþlarýný
Bir þey hissettirmeden
Elinin tersiyle hýzlýca sileceksin
Sonra yalandan da olsa
Gülümsemiþ gibi yapacaksýn
Ama gülemeyeceksin,
Aðlayacaksýn
Aðlayacaksýn

Hiç bittilerin olmayacak mesela
Ertesi gün yine özleyeceksin
Aylar yýllar sonra yine
Ve özledikçe ne sen biteceksin
Ne de onun yokluðunun sancýsý
Bir an onu gördüðünde
Kalbinin çarpýntýsýný kulaklarýnda duyacaksýn
Ellerin, ayaklarýn titreyecek
Onun peþine düþmek
Arkasýndan seslenmek isteyeceksin
Ama yine güvenmeyeceksin

SERHAT PARLAK
(Ferd-i Ekrad)
Sosyal Medyada Paylaşın: