DİLİME KIŞ DÜŞTÜ

Ölümü üfledi güneþ karanlýðýn kucaðýna
silkeledi sýrtýndan yýldýzlarý öfkeli gece
ay küskün
sen
ücra bir þehrin ýssýzlýðýnda
ellerinle topladýðýn günahlarý kapatýyordun yüzüne
yüreðinden köpüren dualar taþarken dilinden
tek þahidi bendim yüreðindeki cehennemin

Gizlice gelip diz kýrdým yaný baþýna
bir gözyaþý yuvarladým dualarýnýn peþi sýra
neden dedim
neden
sustun
gri bir bulut geçti þehrin sokaklarýndan
býraktýn kan çanaðý bakýþlarýný bakýþlarýma

Kanlý gülüþler silkeleyip dudaklarýndan
kahýr akýtýyordun yüzünden
ürkekçe hiç beni sevmedin ki diye fýsýldadýn
yarým kaldý soluðum
ekmeðime kan doðradýn
savruldum oradan oraya

Hâlbuki
hâlbuki ben kendimi kusmuþ
seni doldurmuþtum içime alabildiðince
sana söyleyecek ne çok sözlerim vardý oysa
dilime kýþ düþtü
üþüdü gölgem
kurumuþ gazel gibi döküldü kelimelerim
ellerimden aktý düþlerim
bir kýr çiçeðinin altýnda kaldým
uzattým ellerimi son defa
tuttun
senin günahýna birlikte boyandýk
dibine kadar
söyle þimdi kitapsýz söyle
bu aþk hangi kitaba sýðar

Sosyal Medyada Paylaşın: