ŞİMDİ HER ŞEY ÇOK BEYAZ
Öper zaman alnýndan, bükerek ve kýrarak
Düþersin yola bir gün içine haykýrarak
Çýktýðýn merdivenden yorgun- argýn inerek
Tesadüf deðil bir þey, anlarsýn öykünerek
Semaverin baþýnda demler gibi bir çayý
Koynunda zannedersin her gece dolunayý
Oysa seninle birlik, parçalanmýþtýr ayda
Görürsün üzülerek her gün baþka halayda
Geçmiþin boðazýný sýkarken her köþede
Dört yan kuytu, karanlýk, uzaksýn güneþe de
Kendiliðinden baþlar güne gün eklenmeye
Bulunmaz bir deli tay vebalin yüklenmeye
Uzak nal seslerine dayarken kulaðýný
Bahar sineði gibi yýrtamazsýn aðýný
Hiçbir þey seçemezken yol boyu gide gide
En çok sevdiðin aðaç, serviliktir gölgede
Kime sildireceksin bahtýn þimdi karaysa
Sütten beyaz bir hayat özlemiþtin sen oysa
Ýnsan, insan olur mu aðlamadan, gülmeden
Çok erken de kesilse doðduðunda memeden
Düþmüþsen yar yoluna kapanýr mý gediðin
Unut artýk ne varsa, bildiðin, bilmediðin
Ha uzaktan gülen yaz, ha keskince bir ayaz
Mübarek þey ümmilik, söz beyaz, yazý beyaz
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.