-daðlarýn tanýdýk geliyor aradaki göl baþýnda kar olmasa daðlarýnýn-
daðdan daða bir örtü kaplamýþ üst üste bulutlar altýnda inliyor Brienzersee kör bir vakittir oturmuþum ki duvarýna kara mý kara bir gece yakmýþým bir mum bir de sigara ýþýklar batýyor göle
karanlýða dalýyor ýþýk ölüm ne ki diyorum arkasýndan giderken Fransýz þarabý tutuyor elimi bir de yarýn doðacak gün yan tarafta bir çift uzanmýþ dudak dudaða kýrýlmýyor ýþýk
üstüme yürüyor karanlýk yürüyor uygun adým marþ marþ koyun gözlü bir adam diklenmiþ ýþýða diyor ki iflas etti insanlýk ne korkunç bir ihanettir çalýþan için sekiz saat
dünya hala yuvarlak duy ki, duyacaksýn hey insanlýk benzin döküp bedene bir genç daha yaktý kendini gel, gel insaf eyle zalime gel esiri ol paranýn sýkýysa, sýkma yumruðunu da ortasýndan çatlasýn yüreðin
Bolivya’da yükseliyor ülkem kadar kýzýl bir bayrak ve Hindistan içlerinde ve Afrika’da, Ortadoðu’da onar, yüzer, biner biner sokaða iniyorken insanlar ülkemde niye toplu mezarlar en kuytuluk yerlerde
dalgalar yayýyor ýþýðý varsýn koyun gözlü bir adam esiri olsun paranýn, varsýn iflas etmiþ desin insanlýða hey insanlýk iflas ettiysen koyunlaþman gerek kuyruðu en yaðlý cinsinden yakýþtýrýyorsan yedi ceddine boðazla ki, boðaz boðaza sana inat, gençliðin sevisi dökülsün denize
aðlama bir deli gibi orada kýrýlmýþ ýþýk ve aþklardan kaslarýma kramplar girinceye elbet yüzüyor olacaðým ölmemek için boþ yere bir kulaç daha atarak zamana sýk babam, sýk diþini de gör ama sen uyuduðunda mýþýl mýþýl elbet kudurmuþ olacaðým
ýþýklar batýyor Brienzersee’ye ve ülkemde boy boy sürgünler dil bilmez, yol bilmez, hile bilmez göz pýnarý kurumuþ yoksul bir anadýr kan duracak diye umutla bekler ama kara haberini verirler dördüncü çocuðuna
kaç gün dayanýrým bilemem geceler uykusuz günler daha aðýr gelir geceden uyuyanlar ve horultusu uyuyanlarýn batýyor canýma kurþun gibi
öleyim her kendini bilmezin kýrdýðý her yürekte ölüm orucuna yatmýþ bir can Koçgiri’den çýkmýþ yola kardeþinin kemiklerini bulmak için yetmiþ yaþýnda annesi sekiz yaþýnda bebesiyle ülkemde yanýmda bir genç yeme içme yabancýsý ülkemin doðduðum yerin vatandaþýyým diyor aðlamamak için gülesim gelir
göl yine dalgalandý ýþýklar batýyor geceye balýklar mesafeli duruyor daðdan inen kar suyuna yarýn kim bilir kaç kiþinin kara haberi düþecek sofraya toplu mezarlardan çýkýyor kayýplar kanlarý karýþtýðý gibi onlarýn kemikleri de iç içe
gece, gün ve ben girdik Aðustos ayýna daðdan kar suyu iniyor göle ve yaðmur bulutlarý binmiþ üst üste ve düzde ard arda patlýyor havai fiþekler güller yaðadursun baþýmýza fazlalýðýmýz sahte yüzlerdir sadece
Ercan Cengiz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ercan Cengiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.