Ben

Merak etmez kimse beni bilsem de;
Anlatayým bir þairce dil ile.
Gâh aðlayýp, gâhi zaman gülsem de;
Ömrüm geçer ekseriye zul ile.

Yufka gönlüm sarsýlýr da ýðramaz,
Kibirlinin semtine hiç uðramaz.
Bu yüzdendir baþým asla aðrýmaz.
Aram yoktur ne merhem ne il ile.

Edebimi adabýmdan ayýrmam.
Sýrrým olur “dokuz köye” duyurmam.
Hak hukukta; babam olsa kayýrmam.
Þerefimi deðiþemem mal ile.

Kýskançlýðý kovalarým özümden.
Anlar herkes az ya da çok gözümden.
Ar perdesin çýkararak yüzümden,
Dolaþamam öyle fena hal ile.

Anlasýnlar anlattýðým kýsmýyla.
Dost deðilim düþmanýmýn hasmýyla.
Çaðýrsalar padiþahýn ismiyle,
Koþup gitmem bir duyumluk “gel” ile.

Tanýdýysan, bir tek caným, bir beden.
Yok karþýnda, asla öyle kin güden...
Kefen biçme henüz daha ölmeden!
Vakti gelir, tez giderim sal ile.

08.2011/Konya



Sosyal Medyada Paylaşın: