Mogadiþu’da;
Artýk güllü çiçekli þiirler yazmýyor þairler
Sevecek kadýnlarý yok !
Suyun aksinde saçlarýný tarayamýyor kýzlar
Ýçecek sularý yok !
Belki hiç adý duyulmamýþtýr balýn böreðin
Kaynayacak kazanlarý yok !
Þairler safaride, avda bir lokma ekmeðin peþinde
Sevdalarý þiirleri yok !
Mogadiþu’da ;
Geceleri gök yüzüne bakan çocuklar
Aðaçlarýn arasýndan parlayan binlerce yýldýz görse de
Çocuklar yýldýzlarý ekmek sanýyor
Düþse soframýza da doysak diyorlar
Gün be gün eksiliyor göklerde yýldýzlar
Yaþayacak halleri yok !
Mogadiþu’da ;
Zýlgýt çekmeyi unutmuþ kadýnlar
Halay bilmiyor kýzlar
Heybelerinde en aðýr yoksulluk
Bir gün daha ölmemeye aþk diyorlar
Konuþmayý yeni keþfetmiþ siyah çocuklar
Önce kader sonra ekmek diyorlar
Seslerini duyan yok !
Mogadiþu’da;
Her gün devriye geziyor ölüm
Açlýk bir mavzer kurþunu kadar ölümcül
Yýllar yýlý Afrika’yý sömüren emperyalistler
Somali kara sularýnda korsan avlýyor
Gazetelerde boy, boy siyah tenli
Kapkara bakýþlý yoksul çocuklar
Her birinin arýklýktan
Ýkiyiz on iki kemiði sayýlýyor
Ellerinden tutanlarý yok !
Utan tok dünya
Ýnsanlýk uyan !
Her gün binlerce ton ekmek çöpe gidiyor
Mogadiþu’da
Artýk aþklý meþkli þiirler yazmýyor þairler
Bir tas su
Bir tabak yiyecek aþktýr orada
Uyan artýk dünya
Ayaða kalk insanlýk
Çaldýklarýný geri veren yok!
Bir günü geçirmek
Bir geceyi sabah etmek
Yani yaþamak en büyük aþktýr orada
Ezberlerinde türküleri yok
Sesi kýsýlmýþ tükenmiþ aðýtlarý
Ve ölüm bir nefes kadar yakýn herkese
Orada çocuklar ölüyor
Kadýnlar ölüyor
Þairler ölüyor
Yeter artýk ! seyretme bu vahþeti ey insan
Çocuða su
Kadýna çorba
Gençlere bir dilim ekmek ol!
Mogadiþu’da;
Kapitalist dünya suskun
Ve þiir yazamýyor þairleri artýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.