* Lodos Gülüşlerin Vardı, Orhan Veli'den *

* Lodos Gülüþlerin Vardý, Orhan Veli’den *



Adým deli bir figürandý, Basmane Gar’ýnda
bekleyiþlerim, "do" sesi oldu, firuze hasretine
telaþla Kordonboyu’nda koþarken eteðin
ege kýyýlarýna mevsimsiz düþen,
iki damla yaðmurdu busen
lodos gülüþlerin vardý, Orhan Veli’den
seni okuyabilmek için neler yapmadým ki
bir istasyon çiçeði gibi arsýz, ve þýmarýktýn
eflatun esintiler içinde hep titreyip dururdun.



Karþýyaka vapurundaydin, hafiften bir rüzgâr esiyordu
hangi geceydi, vedasýzca ayrýlan insafsýz ellerin
bakarken peþinden,
bilinmeyen bir yangýndý, yankýlanan sesinizin ahengi,
son bekleyiþimdi benim, bu uðraksýz limanda
bil ki
her yanýlgý, aþka bir ihanettir
ayrý ayrý aynalarda yüze düþen bir gölge gibi
aþk nedir ki, çoðunlukla bilmez derinden yatan, yalaný
her maskenin altýnda bir masum, yalanlarla adlandýrýlan
tutunarak bir dalýn, sürüklediði sancýya
ne faydasý olur ki bana,
masumca uçan, uçurtmama kuyruk yapmanýn.?



Zemheri ayazlar örttüm üstüme
kalpsiz ve vefasýzlara, benzeyim diye
kör kuyularda unutulmuþ bir sözdür, elindeki anahtar
sen, eski fotoðraflarda þekillenmiþ,
asi bir çiçek gibisin saksilarda,
efkârýn aðýrlaþtýkça- pencereden taþýyor saklanýþlarýn
bilmez misin? her yalan yeþilin küfe dönmesidir
verilecek hiçbir yanýt bulamýyorsun de mi ?



Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
1/8/2011
Saat.15.4
Sosyal Medyada Paylaşın: