Heveslenme ey, ölüm.
Ben yine serin ve derin sularda yüzüyorum
Bedenim, kalbim, ruhum ayný portrenin içinde.
En çok pencere kenarlarýna yakýþýr kuþlar diyorum,
Ve, uzaklardan gelen müzik sesleri.
Ateþ-i sular nasýl da temiz.
Kâinattaki seviþmeler, eriyip de göðe yükseldiðinde,
Bir deðil, bin kez adýný ateþe yazdým.
Ateþ-i güller çýkýp geldiler aðýr aðýr,
Ölümden önceki yalnýzlýðýmýn yanýna.
Kalbimin yasak yerlerindeki yeni seviþmelerde,
Ýçimin eriyen hücrelerini fena yakar alevler.
Heveslenme ölüm,
Bekle, ben çaðýrýnca gelirsin.
Ateþ-i terimiz saðanak olup aksýn hele bir.
Þöyle çekil bir kenara ölüm.
Rüzgarýn alevleri alýp götürdüðü bahçelerde,
Bütün özgürlük þarkýlarý,kalbimin yasak yerlerinde çalarken
Bekle bir dans edelim,
Alevlerin öpüp okþadýðý bedenimizle.
Bekle,
Ben çaðýrýnca gelirsin.
MG__