acımıyorum onlara!!

Afrikalý çocuklara...

denize döküyorum bütün umutlarýmý
denize döküyorum yarýnlarýmý
kazýyorum göz yaþlarýmý gözlerimden ,
denize döküyorum gözyaþlarýmý...
belki yetiþir diye sudanlý çocuklara;

elinde 2 metrelik kefen parasý olmayan annelere aðýtým;
çocuðuna ekmek alamayan babalara acýlarým;
yaralarým var asvaltlardan kazýyamadýðým;
bizim çankayaya giden asvaltýmýzýn bedelidir belki açlýklarý...
bizim yemek sonrasý atýþtýmalýk öðünlerimizdir belki hayalleri;
sýkýldým dediðimiz anlar onlarýn umutlarý;

acýmýyorum aslýnda onlara!!
siyah perdenin arkasýn penbe düþler sýðýrýyor onlar;
benim lanet edip yemediklerime minnet ediyorlar;
acýmýyorum aslýnda onlara;

kapkaranlýk düþleri yok onlarýn
kapkaranlýk kentlerin bombalý saldýrýlarýna inat
karanlýk düþleri yok onlarýn..

ama yarýnlarý var o çocuklarýn...
bu güne inat güzel yarýnlarý var o çocuklarýn...
yýllar sonra bunun gibi bir þiiri bize yazacak olan çocuklarýn!!!
Sosyal Medyada Paylaşın: