Orospu Çocukları
ve önce aþk ’ý yarattý tanrý
sonra toprak alevlendi insan oldu
aþk insana bulaþýrken biz neredeydik?
ogün yoktuk ama bugün...
bugün nerdeyiz?
bugün biz..
doðunun ücra bi semtinde unuttuk kendimizi
oysa ne güzeldi çocuk olmak
sokak kavgalarýnda arardýk masumiyetimizi
bizlere öðretilen adalet yasaklarla seviþmekti
karakollar yuvamýzdý bizim ,ekmek boyalý parmaklarýmýz
severken düþmanlýðý,aþýkken ayrýlýðý yaþardýk
duvarlara aþkýmýzý yazarken kovalandýk mahallemizden
oysa tek amacýmýz aþkýmýzý resmiyete dökmekti .
dolma kalemle nikah defterine ýslak imzamýz olmasada...
kimsecikler sevmezdi bizi kendimizden baþka;
biz dünyamýzý ayný þehrin iki uzak yakasýnda býraktýk
oysa biz ayný semtin çocuklarýydýk..!
biz o semtin sevilmeyen çocuklarý..
bizki hep o semtin orospu çocuklarýydýk..!
çünkü ismimizin önüne koyulan tek niteleme sýfatý orospu çocuklarý olmuþtu!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.