Acýnýn çaný çaldý kulaklarýmda Odama s/indi bir melankoli ipe çekildi hasretin duvarlarýmda tek bir selamýna muhtaç kaldý ellerim
Bin hasret yüklü olsa da Umuttu bana sesin Bir gel desen Bin kez koþardým sana...
Aþkýna kul özlemine yol olurdum... Yokluðuna böyle yenilmezdim yar...
Senden uzak gözlerimde Sensizlik kör/düðüm Yüreðim âmâ...
Ruhuma deðdikçe adýn Yokluðun alev aldý Yandým ayrýlýk hârýnda
Nerdesin...
her yol alýþýmda senden Sana vardý gidiþlerim... Hasretin büyüdükçe içimde küçüldüm Hayalini ektim eksilen yanlarýma... Kalbime dokunan dudak izlerinde arayýp durdum Bir bilsen seni ne çok özledim ...
gittiðin günden beri Dilime sus düþürdün
Aþkýn lisaný da yokmuþ Tüm dillerde aðlamakmýþ seni sevmek Kirpiðime astýðýn yaþtan anladým...
Emanet býraktýðýmdan beri yüreðimi yüreðine Aðladým aðladým aðladým...
04.08.2011
Arzu Karadoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzu Karadoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.