Hasan Boğuldu

Edremit Ovasý daðlar eteði
Sebzenin meyvenin cennet biteði

Bin pýnarlý Ýda Körfeze nazýr
Kazdaðda þah kartal uçuþa hazýr

Kazdaðýn rüzgârý gayet sert olur
Efesi zeybeði bundan mert olur

Endemik Göknarý baðrýný süsler
Kurdu kuþu gizler ormanda besler

Çaðýl çaðýl sular yarlardan akar
Sarýkýz yayladan ovaya bakar

Katý eder daðlar insaný katý
Rüzgâra âþinâ yollarýn çatý

Yörükler Türkmenler Rumlar derilir
Edremitte pazar erken kurulur

Zeytinli Köyüdür Hasanýn köyü
Zeytinden geçimi asýrlar boyu

Bahçývandý Hasan iþe giderdi
Mecbur kalýr ise yün de diderdi

Rüzgârýn Kýzýdýr sanki Emine
Yaylada yaþayan konmaz zemine

Hasan Emineyi pazarda görür
Usul boylu kýza gönlünü verir

Emine bal taþýr Hasan da bostan
Böyle baþlar bu aþk dillere destan

Az konuþur çokça bakýþýrlardý
Yola koyulunca yakýþýrlardý

Hasan ovalýydý Emine daðlý
Gençler birbirine gönülden baðlý

Hasan bir gün der ki bu böyle gitmez
Her hafta bu hasret çekmekle bitmez

Büyüklere gidip divan duralým
Bir çare bulsunlar yuva kuralým

Emine kýz der ki Kýyamam sana
Kulak ver de dinle Hasaným bana

Ocaðýn babasýz anan yaþlýdýr
Ýþin gücün köyde yarým baþlýdýr

Mekanýmýz daðlar yöremiz farklý
Evimiz kýl çadýr töremiz farklý

Halý kilim bizde ince nakýþtýr
Obamýzýn yolu çetin yokuþtur

Ben ovayý bilmem sen de obayý
Koyun güdemezsin giyip abayý

Burda çektiðimiz hasretlik olsun
Gel Hasan sevdamýz mahþere kalsýn

Israr eder Hasan sensiz duramam
Sen yoksan içinde hayal kuramam

Ben anama nerde olsa bakarým
Kör komam ocaðý ateþ yakarým

Eminem ben sensiz nasýl ederim
Çýkar yaylanýza koyun güderim

Ben verdiðim sözü namus bilirim
Nerde pes edersem orda ölürüm

Emine aþkýna al yazma verir
Vakit geç olmuþtur yoluna yürür

Anaya ataya durum sorulur
Hasan sýnanacak karar verilir

Hasanýn sýnavý tuzdan olacak
Tuz gelmezse þayet kýzdan olacak

Kýrk okka has tuzla çýkabilirse
Sað sâlim obaya yýkabilirse

Obada töreye karþý gelinmez
Nedir tuzdan murat o gün bilinmez

Emine gelince kavil yerine
Bildirir bu þartý gönül erine

Yüklenir sýrtýna kýrk okka tuzu
Ancak böyle alýr sevdiði kýzý

Önünde Emine uzun yol yürür
Hasan terledikçe yükü de erir

Tuz acýsý olur yarayý basan
Sýðýnýr Rabbine ovalý Hasan

Gittikçe tükenir dizinde derman
Durmak yok bu yolda böyledir ferman

Yansa sýrtý tuzdan daðdan inemez
Hasan bu utançla köye dönemez

Biraz soluksansa kendine gelir
Emine kýz buna hep engel olur

Çünkü bu sýnavdýr hile katýlmaz
Tuz torbasý asla yere atýlmaz

Ne yapsa olmuyor artýk edemez
Anlaþýldý Hasan yola gidemez

Baþýný taþlara vururken dere
Gökbüvette tuzu býrakýr yere

Emine torbayý alýr sýrtýna
Uymamýþtýr Hasan töre þartýna

Emine öfkeyle epey yol alýr
Hasan oracýkta yýðýlýr kalýr

Varýr obasýna yalnýz baþýna
Ýndirir yükünü binek taþýna

Namus bilir Hasan verdiði sözü
Emine gidince kararýr gözü

Bir ses yankýlanýr haydi hoþçakal
Eminem çýnardan yazmamýzý al

Yüceden engine çaðlayan suya
Býrakýr kendini söz hükmü bu ya

Bu sesi duyunca çöker Emine
Kanlý gözyaþlarý döker Emine

Emine ah çeker içten derinden
Kahreder feleðe geçer serinden

Dinlemez anayý hem de babayý
Geride býrakýr gider obayý

Hasansýz Emine çýlgýndýr artýk
Dünyada umutsuz yýlgýndýr artýk

Al yazmayý görür çýnar dalýnda
Ýner suya alýr koklar kolunda

Anlaþýlýr Hasan suya gitmiþtir
Emine kýz için hayat bitmiþtir

Çýnar dallarýndan birine basar
Armaðan yazmayla kendini asar

Delicoþ Gökbüvet habersiz çaðlar
Anne baba kardeþ çaresiz aðlar

Çýnarý görenin yüreði yanar
Emineçýnarý olur o çýnar

Kekik kokusudur Emine gayrý
Ak köpüklü sudan düþse de ayrý

Canlar tenlerinden burda soðuldu
Gökbüvete dendi Hasanboðuldu

Ovada obada olay duyulur
Dilden dile destan böyle yayýlýr

Bu ölümsüz sevda mahþeri bekler
Kazdað âþýklarý baðrýnda saklar


Turhan Þahin






Sosyal Medyada Paylaşın: