ŞEHİR YALNIZLIKTIR

Þehir yalnýzlýktýr

susuyorum
cömert ýþýðýnda ayýn
suya yansýyan gecenin
kirini düþünüyorum
hüznünü taþýdýðým yýllarý
yakamozlarla yýkýyorum
denizin kenarýndaki taþ söylesin
sevgiye hasretimi
ipek kanatlarý olmasa
mehtabýn
avare ruhum
tükenirdi
bahtsýzlýðým mý?
bu benim talihsizliðim mi?
gecenin siyahý kadar
yokuþlar
bir að gibi
þehrin damarlarýnda akýyorum
secdeye inen baþým
hicab içinde
cama vuran yaðmura koþuyorum
boynum bükük
alným üþüyor
sevgileri demliyorum
küllerimde
zihnimi emanet ediyorum
aynalara
bir bulutun aksi düþüyor
paramparça yüzüm
kuru bir yaprak olmuþum
gülleri çürüten bir kabus
olmalý
baðrýmdaki dertler
mecnun gezinen bir ruh taþýyorum
dertlerimi neye assam
iniltiler geliyor..




Mustafa kaya
23.04.2008 / Çengelköy

Sosyal Medyada Paylaşın:

e.mustafa kaya Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SÜLEYMANİYE CAMİ UYUŞTURUCU UMRE KÖSTEKLİ SAAT YENİ GÖKYÜZÜ VEDA EDERKEN ÖĞRETMEN HAYATA GÜLMEK AŞKIN RENGİ UYUŞTURUCU GÜNEŞ