yan gönlüm yan

gülistan mý zannetin gönlümü sen ey deli!
kaç sevgi yatar orda bir düþün ister isen
ruhuma ateþten kanca takan ey peri!
böyle deðildi ateþ bugüne ta zerdüþtten.

ayyuka yükseliyor bir firak, bir bak
merhamet diyarlarý kuru çöllere dönmüþ
güneþidir göðümün bakýþýn ben de býrak
sensizlik sürgününde ümit ýþýðý sönmüþ.

bu yara kengrendir olmazsa zülüfün
hak biliyor kalbimde nasýl alevlenirsin
yýldýz yýldýz dökülür inceden o gülüþün
iki cihan birinde sen yalnýzca benimsin

küflenmiþ sözlerle seslenmesin yalnýzlýk
züleyhadan bu yana aþktaki intiharsýn
neye küser bir neyzen, bir kamýþ, bir de sazlýk
süveyda deenkleminde sebepsiz infialsin

yan gönlüm yan, küle dön savrul da dur
mutlak külün savrulur sabanýn yellerinde
elbet bir zerresi yanaðýna dokunur
külünden can bulursun sevdiðinin teninde.
Sosyal Medyada Paylaşın: